Inwestowanie za kredyt

Początkujący inwestorzy mają z reguły podobny problem - niska kasa na start. Zwłaszcza studenci, którzy nie rozpoczęli jeszcze regularnej pracy mają kłopot z funduszami. Pomysły i wiedzę mają, tylko brakuje tego najważniejszego.

Dla jednych ratunkiem jest oszczędzanie z tych środków, które dają im rodzice, dla innych szukanie jakiejś dodatkowej pracy, a jeszcze inni posuwają się dalej i biorą kredyt studencki pod inwestycje.

Wiadomo, że z pieniędzy od rodziców na ogół fortuny się nie uzbiera. Można jedynie w sobie wyrobić pozytywne nawyki, które mogą w przyszłości zaprocentować. 

Jeśli chodzi o dodatkową pracę, to tutaj sprawa jest bardziej skomplikowana i ostateczny efekt, czyli zarobione pieniądze zależą od wielu czynników. Nie każdemu jest dane dodatkowo zarabiać.

Najlepszym źródłem finansowania inwestycji wydaje się więc kredyt studencki. Czy jednak jest tak w rzeczywistości?

Nie wiem, nigdy nie pakowałem się w kredyty studenckie, ani żadne inne (poza hipotecznym obecnie). Faktem jest jednak, że posiadanie większych pieniędzy pochodzących z kredytu wiąże się z dużym ryzykiem. Przede wszystkim nie są to pieniądze nasze, a co za tym idzie, będziemy musieli je zwrócić kiedyś. To powoduje, że nad nami wisi zobowiązanie. I właśnie taka sytuacja czasami może okazać się paraliżująca przy podejmowaniu odważnych decyzji. Tak samo jest w pokerze. Mając mały bankroll każda odważniejsza decyzja jest paraliżująca, ponieważ może się okazać, że skończymy z niczym bądź też stracimy bardzo dużo.

Wiem po sobie, ze nawet, gdyby ktoś pożyczyłby mi pieniądze bez oprocentowania nigdy nie zdecydowałbym się na wrzucenie ich w akcje lub inne ryzykowne instrumenty. Po prostu nie potrafię podejmować decyzji za pieniądze, których nie jestem właścicielem.

Kolejna sprawa, z reguły studenci to debiutanci na giełdzie. I to jest kolejne ryzyko, bowiem wiedza teoretyczna wyniesiona z książek nie zawsze przekłada się na rzeczywistość, gdzie dochodzi banalny element, ale jakże ważny w końcowym rozrachunku: strach.

Ci, którzy nie czują strachu przed wydawaniem pożyczonych pieniędzy raczej nie należą do osób odpowiedzialnych i nie przejmują się faktem, że te pieniądze będzie trzeba oddać. Dominuje stwierdzenie, że "jakoś to będzie". Też tak myślałem przez długi czas, ale przestawiłem swój tok rozumowania. I dobrze, bo mógłbym popełnić wiele głupich błędów.

Oczywiście, pieniądze z kredytu można inaczej spożytkować. Można założyć lokaty. Tutaj jednak sytuacja też nie wygląda kolorowo, ponieważ oprocentowanie lokat jest bardzo niskie, a gdy odejmie się od tego koszty kredytu (niewielkie, ale jednak są), to ostateczny zysk jest marny.

Co zatem począć? Gdybym mógł się cofnąć kilka dobrych lat wstecz i otrzymałbym kredyt studencki to najpewniej zainwestowałbym je w jakąś działalność. W tym wypadku, nawet jeśli firma upadłaby, miałbym świadomość tego, że te pieniądze zostały jakoś sensownie wydane, bo przynajmniej próbowałem i stworzyłem coś. Natomiast giełda nie daje takiego poczucia, ponieważ większość ludzi na początku swojej przygody z inwestowaniem traci.